Bu bildiri, 1991 yýlýnda Ýngiltere’de ilköðretimde öðretme-öðrenme süreçleri ve ilköðretime öðretmen yetiþtirme programlarýnýn deðerlendirilmesine iliþkin yapýlan araþtýrmanýn sadece bir bölümünü oluþturan Ýngiltere’de ilköðretime öðretmen yetiþtirme programlarýnýn açýklanmasý ve Türkiye'de uygulanmakta olan,4 yýllýk lisans programýyla karþýlaþtýrýlmasý ile Türkiye'de ilköðretime öðretmen yetiþtirme için geliþtirilmiþ bazý önerileri kapsamaktadýr.
Ýlkokul öðretmeni, bireyin biliþsel geliþiminde can alýcý öneme sahip dönemlerden 5-11 yaþlarýndaki çocuklarý etkileyerek gelecek nesillerin biliþsel geliþimini besleyen; ilkokul öðretmeni, bireyin kendine, topluma ve kendi dýþýndaki dünyaya karþý tutumlarýnýn çerçevesini çizen ve þekillendirmeye baþlayan; ilkokul öðretmeni gelecek nesillerin yaþama biçimini büyük ölçüde etkileyen iletiþim, araþtýrma ve yaratýcýlýk becerilerinin geliþimini hýzlandýran kiþidir. O halde ilkokul öðretmeni üstün yeteneðe, üstün empati gücüne ve çok yönlü iþini baþarabilmek için etkili bir hizmet öncesi ve hizmet içi eðitime ihtiyaç duymaktadýr.
Son yýllarda meslek olarak kabul edilen ilkokul öðretmenliðinin önemi benimsenmiþ ve gerek geliþmiþ, gerekse geliþmekte olan ülkelerde öðretmen eðitiminin niteliði ilgi ve tartýþma odaðý haline gelmiþtir. Helsinki'de yapýlan, Avrupa Eðitim Bakanlarý toplantýsýnda (Neave; 1987), Amerika Birleþik Devletleri'nde Holmes Grub'un tartýþmalarýnda öðretmen eðitimi niteliðinin artýrýlmasý üstünde durulmuþtur. Büyük Britanya'da da öðretimin niteliðine iliþkin Majeste'nin müfettiþleri (HMI = Her Majesty's Inspectors) tarafýndan hazýrlanan iki raporda (1982,1987) öðretmen eðitimi yapan kurumlara alýnacak adaylarýn seçiminde Öðretmen Eðitimini Deðerlendirme Konseyi (CATE) tarafýndan belirlenen ölçütler doðrultusunda daha eleyici olmak gerektiði vurgulanmýþtýr (Galton, 1990).
Ýngiltere de ilköðretim öðretmenlerinin yetiþtirilmesinde dört ayrý dönem görülmektedir. Bunlardan ilki ellili yýllarda, iki yýllýk, sertifikaya yönelik, çok sýký adeta manastýr gibi, çevreden uzak koþullarda öðrencileri katý, formal öðretim için hazýrlayan ve çoðu zaman çok dar görüþlü, sönük, yaratýcýlýktan uzak öðretmenlerin yetiþtirildiði dönemdir.
Ýkinci dönem, altmýþlý yýllarda ve yetmiþli yýllarýn baþlarýnda, daha serbest bir ortam da, çok çaba harcanan fakat az basan elde edilen akademik eðitimin aðýrlýklý olduðu dönemdir Programlan orijinal olarak üç yýllýk sertifikaya dönüktür, daha sonra Lisans düzeyinde derece vermeye baþlamýþtýr. Çok az oranda da bir yýllýk Lisans üstü programlar yer almaktadýr. Bu dönemde bazý kurumlar Plowden Raporunda belirlenen delim (Geliþimci yaklaþým) benimserken, büyük çoðunluðu öðrencilerin uygun yaklaþýmý kendilerinin keþfetmesine býrakmýþtýr, öðretmen eðitimi moda halindedir ve öðretmen yetiþtirme tarzý beðenilmektedir.
Üçüncü dönem, yetmiþli yýllarýn sonlan olup eðitimcilerin kalým savaþý verdiði dönemdir. Bu dönemde ilköðretime öðretmen yetiþtirmede, ayakta kalmayý baþaran kolejler, gerçek okul koþullarýnda mesleðe hazýrlama ve konu alanlarýnýn nasýl öðretilmesi gerektiði sorusunu cevaplayan eðitim programý çalýþmalarý üstünde odaklaþarak anlamlý bir geliþme saðlamýþtýr. Dört yýllýk Lisans eðitimi baþlamýþ ve Bir Yýllýk Lisans Üstü Eðitim Sertifikasý veren program çekici hale gelmiþtir. Ýlkokullardaki Öðretme Standartlarý anlamlý ölçüde yükselmiþtir.
Dördüncü dönem ise seksenli yýllarda eðitim üstünde politik ilginin güçlendiði ve ile uðraþmak durumunda kaldýðý dönem (Bassey, 1989, Gülsoy 1991).
Ýngiltere’de Ýlköðretime Öðretmen Yetiþtirme Programlarý
1984’ten beri Büyük Britanya'da öðretmen yetiþtirme programlarý, öðretmen Eðýümýný Deðerlendirme Konseyi (Council for Accreditation of Teacher Education = CATE) tarafýndan belirlenen ölçütler doðrultusunda uygulanmaktadýr.
CATE'e göre ilköðretime öðretmen yetiþtirme programlan normal olarak 3 -12 va da 5-12 yaþ grubunu kapsamaktadýr. Bu programlar içinde öncelik, yetiþtiren kurumun öðretim elemaný ve diðer olanaklarýna göre 3 - 8 ya da 5 - 8 yaþ grubunda olabileceði gibi 7 -11 ya da 7 -12 yaþ grubunda da olabilir.
Ýngiltere'de dört tür ilköðretime öðretme yetiþtirme programý bulunmaktadýr. Bunlar:
CATE tarafýndan belirlenen kriterlere göre ilköðretime öðretmen yetiþtiren tüm programlar aþaðýdaki dört öðeyi kapsamak zorundadýr:
1. Öðrencilerin Okul Yaþantýlarý ve Öðretme Uygulamalarý:
CATE'e göre, öðrencilerin okul yaþantýsý kazanmalarý ve öðretme uygulamalarý birden fazla okulda yapýlmalýdýr. Süresi üç yýl ve daha az olan programlarda toplam olarak en az 75 gün (yýllýk öðretim süresi en az 36 haftadýr), dört yýllýk lisans programlarýnda ise en az 100 gün okulda yasana kazanma ve öðretme uygulamalarýna ayrýlmak zorundadýr.
Okulda Yaþantý Kazanma ve Öðretme Uygulamasý Ýlköðretime Öðretmen Yetiþtirmenin Kalbi Olarak Görülmektedir.
Öðrenci öðretmenler, bu öðe yoluyla çocuklarýn öðrenme ve geliþmelerine yardým edici nitelikte program hazýrlamayý, çocuklarýn bireysel ve özel ihtiyaçlarýný karþýlamayý, etkili öðrenme yaþantýlarým seçip, organize etmeyi, kazandýrmayý ve deðerlendirmeyi, çocuðu kendi kendine öðrenmeye, araþtýrmaya, yaratýcýlýða yöneltecek öðretimi etkili olarak yönetmeyi, veliler, okuldaki diðer elemanlar ve toplumla iletiþim ve iþbirliði kurmayý, çaðdaþ eðitim sorunlarýndan haberdar olmayý, kendi mesleki geliþimini izleyerek, ihtiyaçlarýnýn farkýnda olmayý belli bir durumu gözleyip, analiz ederek etkili çözüm yollan bulmayý, kendi kararlarým deðerlendirmeyi, kendi öðretim ilkeleri ve teorisine ulaþmayý öðrenmektedirler.
2. Konu Alaný Uzmanlýðý ve Konu Alanýnýn Öðretimi :
CATE'e göre Lisans eðitimi veren programlar içinde konu alaný uzmanlýðýyla ilgili dersler 1.5 yýlý bu alanýn çocuða öðretimi ile ilgili uygulamalar da yatým yýl olmak üzere iki yýllýk bir süreyi kapsamaktadýr.
Lisans üstü eðitim sertifikasý veren programlar da ise konu alaný öðesi öðrencinin lisans derecesini aldýðý konu alanýna eþdeðer sayýlmaktadýr.
Ýlkokul öðretmenini konu alam uzmaný olarak yetiþtirmenin amacý, öðretmenin, yetiþtirildiði yaþ sýnýrlan için konu alanýný aþamalý olarak dersler ve üniteler þeklinde düzenleme, yaþ düzeylerine uygun olarak öðretme ve deðerlendirme baþka alanlarda uzmanlaþmýþ meslektaþlarýna konu alanýnýn içeriði ve öðretim yöntemleri hakkýnda önerilerde bulunmasýný saðlamaktýr. Yani konu alaný liderliði yapmaktadýr. Kýsaca, her bir konu alanýnda uzmanlaþmýþ öðretmen kendi okulunda o konu alanýnýn planlanmasýnda, öðretiminde ve deðerlendirilmesinde diðer meslekdaþlarýna danýþmanlýk yapa-. rak hizmet içi eðitim okul içinde gerçekleþtirilmektedir.
3. Ýlkokul Eðitim Programýnda Yer Alan Konu Alanlarýnýn Öðretimi:
Bu öðe ilkokul eðitim programýnda yer alan derslerin planlanmasý, öðretimi ve deðerlendirmesini kapsamaktadýr. Ulusal eðitim programýnda ÝNGÝLÝZCE - MATEMATÝK ve FEN BÝLGÝSÝ dersleri Programýn özünü oluþturan dersler (CORE) olarak Tarih, Coðrafya, teknoloji, resim, müzik, din bilgisi, beden eðitimi, drama, yaratýcý dans gibi dersler de temel konu alanlarý (foundation subjects) olarak belirlenmiþ olup öðretim zamaný bakýmýndan, özü oluþturan dersler lehine bir ayrýcalýk gözlenmektedir. Her bir öðretmen yetiþtirme programý, bu dersler (Core) için en az 100'er saat ayýrmak zorundadýr. Bunun da en az 60 saatini kurumda öðretim elemaný-öðrenci etkileþimi, 40 saatini de uygulama için kullanmasý gerekmektedir.
4. Eðitim ve Mesleki Bilgi :
Öðrenci, bu öðe yoluyla eðitimin amaç ve deðerlerini, eðitim hizmetinin geliþimini medeni bir toplumda eðitim ve diðer kurumlar arasýndaki iliþkileri, Avrupa'da öðretmen eðitiminin sorunlarýný öðrenir. Mesleki bilgi dersleri öðretmen adayýnýn çocuðun tüm geliþimlerine yardým etme, etkili öðrenmeyi organize etme, yönetme ve deðerlendirme anlayýþýný kazanmasý üzerinde odaklaþtýrmaktadýr. Ayrýca, bu öðe yoluyla öðrencilere, farklý yeteneklere sahip çocuklarý tanýma ve geliþimlerine yardým etme, çoklu kültürel özelliðe sahip bir toplumda tüm çocuklara fýrsat eþitliði saðlama, velilerle, meslektaþlarýyla ve toplumla etkili iletiþim kurma bilgi, beceri ve tutumlarýný kazandýrmayý amaçlamaktadýr.
Farklý programlara sahip üç ayrý kurumdaki her öðe için ayrýlan toplam öðretim saatleri Tablo l'de verilmiþtir.
Tablo l incelendiðinde bütün programlarda önceliðin eðitim ve mesleki bilgi alanýna deðil, okul dayanaklý yaþantýlara ve öðretme uygulamalarýna verildiði görülmektedir, Ayrýca, ilkokul programýnda yer alan derslerin öðretimini oluþturan kategoriye de (Curriculum Studies) önemli bir aðýrlýk verildiði dikkati çekmektedir. Bu dersler için de programýn özü (Core) olarak nitelenen Ýngilizce, Matematik ve Fen Bilgisi derslerine, Tarih, Coðrafya, Müzik, Beden Eðitimi, Drama, Din Bilgisi gibi derslerden daha çok zaman ayrýldýðý gözlenmektedir.
Türkiye'de Ekim 1990'da YÖK Baþkanlýðý tarafýndan yayýnlanan Eðitim Yüksek Okullarý Öðretim Programý Ýngiltere'de dört yýllýk Lisans düzeyinde ilköðretime öðretmen yetiþtiren bir programla karþýlaþtýrýlmýþ týr. Bu karþýlaþtýrmayý yapmak amacýyla Türkiye'de uygulanmakta olan programda yer alan dersler, Ýngiltere'de her öðretmen yetiþtiren programda bulunmasý gereken, yukarda açýklanan dört kategoriye yerleþtirilmiþtir. Yan alan dersleri ve onlara ayrýlan süreler, ilköðretimin ikinci kademesi (secondary) öðretmenleri için söz konusu olduðundan karþýlaþtýrma kapsamýna alýnmamýþtýr. Türkiye'de, Ýngiltere'de olduðu gibi ilkokul öðretmeni ayný zamanda bir konu alanýnda uzman olarak yetiþtirilmemektedir. Ancak, bazý konu alanlarýný Genel Kültür niteliðinde sadece konu alaný olarak ilkokuldaki öðretimle iliþkisi kurulmadan öðretilmektedir. Ýngiliz ve Türk programlarýný karþýlaþtýrabilmek için "Konu alaný" kategorisi içine konu alanýnýn sadece konu alaný olarak öðretildiði dersler yerleþtirilmiþtir. Toplam ders saatlerini bulmak için de genel olarak Türkiye'deki yüksek öðretim kurumlarýnda bir öðretim dönemi 14 haftadan oluþtuðundan haftalýk ders süresi 14'le çarpýlmýþtýr.
Türkiye'de ve Ýngiltere'de uygulanmakta olan ilköðretime Öðretmen Yetiþtiren dört yýllýk lisans düzeyindeki eðitim programýnda yer alan kategorilere ayrýlan toplam ders saatleri ve yüzdeleri Tablo 2'de verilmiþtir.
Tablo 2'de görüldüðü gibi Türkiye'de uygulanmakta olan programda en yüksek payý konu alanýn sadece konu alaný olarak öðretildiði deðiþik alanlardan dersler (Genel Kültür) almaktadýr (% 38). Ýngilizler bir konu alanýnda uzman yetiþtirmesine raðmen "Konu alaný" kategorisi için ayýrdýklarý pay Türkiye'deki programdan daha azdýr. "Konu Alaný" kapsamýnda yer alan dersler içinde de en fazla payý Yabancý Dil, Atatürk ilkeleri ve Devrim Tarihi, Tarih, Coðrafya ve Türkçe almaktadýr. Ýngilizlerde ise Matematik, Fen Bilgisi ve Ýngilizce lehine fark göstermektedir.
Konu alanýndan sonra, Türkiye'de uygulanan programda en yüksek payý Eðitim ve Mesleki Bilgi dersleri (% 30), daha sonra ilkokul Eðitim Programýnda Yer Alan Derslerin Öðretimi (% 26) ve % 7 ile de en az payý Okullarda Gözlem ve Uygulama almaktadýr.
Ýngilizler de ise Konu Alanýna (% 31) Ýlkokul Eðitim Programýnda Yer Alan Derslerin Öðretimine (% 31) ve Okul Dayanýklý Yaþantý Kazanma ve Öðretme Uygulamalarýna (% 29) önemli bir aðýrlýk verilmiþtir. Çünkü bu derslerin hedefleri ve ilkokul öðretmenliðinin gerektirdiði mesleki becerilerin büyük bir bölümü ilkokul Eðitim Programýnda Yer Alan Derslerin Öðretimi ve "Okul Dayanýklý Yaþantý Kazanma" kategorilerinde kazanýlmaktadýr.
Türkiye'de Ýlköðretime Öðretmen Yetiþtirme için Bazý Öneriler
1.Teori ve Uygulama Dengesi
Öðretmen eðitiminde 1970'lerde eðitim bilimlerinin disiplinlerinden alýnan bazý kavram ve ilkelerin günlük mesleki problemlerin çözümünde çok etkili olmadýðý görülmüþtür. 1980'lerde mesleki bilgi ve becerinin yaþantýyý doðrudan kazandýran okul dayanýklý uygulamalar yoluyla, düþünen ve kendi geliþimini yansýtan uygulayýcý (reflec-tive practitioner) yetiþtirilerek kazandýrýlacaðý savunulmaktadýr (Galton, 1990). Düþünen ve yansýtan (Reflective Practitioner) uygulayýcýlar durumu gözleyen, analiz eden, duruma deðiþik bakýþ açýlarýndan bakabilen, öðretme-öðrenme durumlarýný deðerlendirerek kendine özgü çözüm yollarýný geliþtiren, duruma uygun olarak geliþtirdiði ilkeleri uygulayýp yeniden gözden geçiren kiþidir. Bir durumu bütünüyle anlayabilme, deðiþik görüþ açýlarýndan bakabilme, önceden tahmin edilemeyen karmaþýk sosyal durumlardaki problemleri zekice çözebilme, kendi çözümlerini ve yargýlarýný deðerlendirebilme ise gerçek durumlardaki etkileþimlerle kazanýlabilecek yeterliklerdir (Alexander, 1984; Schon, 1987; Pollard ve Tann, 1987; Calderhead, 1989). Çünkü öðretme, kompleks, dinamik, yaratýcý düþünmeyi, seçmeyi, karar vermeyi ve keþfetmeyi içeren çok talepkâr bîr süreçtir. Bu sürecin ana öðeleri de araþtýrma, deney ve deðerlendirmedir (Hextall, 1991). Öðretme yeterliðini oluþturan bu öðeler ancak düþünsel öðretme modeli (Reflective Teaching Model) yoluyla kazandýrýlabilir. Bu modeli iþe koþarak düþünen uygulayýcýlar yetiþtirebilmek ise, yaþantýyý doðrudan kazanmayý saðlayýcý okul temelli etkinliklere ve öðretme uygulamalarýna aðýrlýk vermeyi gerektirir (Pollard ve Tann,1987; Elliot, 1990). Ayrýca, Ýngiltere'de yapýlan araþtýrmada, Ýngiliz öðrenci ve öðretim elemanlarýnýn görüþlerine göre, ilkokul öðretmeninde bulunmasý gereken yeterlikler büyük ölçüde okul dayanýklý yaþantýlar ve öðretme uygulamalarý yoluyla kazanýlmakta, hatta ilkokul eðitim programýnda yer alan konu alanlarý da-en iyi öðretmenlik uygulamasý þurasýnda öðrenilmektedir. Bu nedenle öðrenciler, kendi programlarýnýn geliþtirilmesi için öðretmenlik uygulamalarýnýn, öðretim dönemi süresince bütün yýllara yayýlmasý gerektiðini önermiþlerdir (Senemoðlu, 1991).
Artýk, uygulamaya aktarýlamayan eðitim teorilerini çalýþmak en az on yýldan beri geçerliðini kaybetmiþtir. Bugün eski Yunan felsefesinin, fare ve güvercinlerin psikolojisinin ve eskiyen sosyoloji kuramlarýnýn öðretimi çoktan ortadan kalkmýþtýr.
Bugün, teori çocuðun düþünmeyi, anlamayý, yaratýcýlýðý, birbirleriyle ve dünyayla. iletiþim kurmayý öðrenmesi ile ilgilidir. Öðretme-öðrenme, program ve deðerlendirme ile ilgilidir. Öðretmen eðitimi yapan kurumlar da teori ve uygulamayý bütünleþtirmek için çaba harcamak zorundadýr (Bassey, 1991).
Bu görüþlerin ýþýðýnda bakýldýðýnda, Türkiye'de uygulanmakta olan programýn teori aðýrlýklý olduðu, öðretmen eðitiminin kalbi olarak nitelenen okullardaki uygulamaya ayrýlan zamanýn sadece Ýngiltere deðil dünyadaki geliþmelerin tersine olarak % 7 gibi çok az bir zaman ayrýldýðý görülmektedir, bu durumda, yukarda özellikleri sýralanan düþündürücü öðretme modeli yoluyla, düþünen ve kendi kendinin geliþimini saðlayan uygulayýcýlar yetiþtirebilmek için, okul dayanýklý yaþantý kazanma ve öðretme uygulamalarýna ayrýlan zamanýn artýrýlmasýna gerek duyulmaktadýr. Ýlk dönemlerden itibaren gözlemler ve sýnýfýn kýsmen sorumluluðunu üstlenmeyle baþlayabilecek uygulamalar giderek sürenin ve tam sýnýf sorumluluðunun artýrýlmasýyla devam etmelidir. Bu amaçla öðretmen yetiþtiren kurum ve ilkokullar arasýnda sýký bir iþbirliði kurularak öðretmen yetiþtiren programlar ve diðer uygulamalarýn geliþtirilmesi sýrasýnda okuldaki yönetici •ve öðretmenlerin kararlara katýlmasý saðlanmalýdýr. Kurum ve okul yönetici ve öðretmenlerine geliþen yöntem ve kuramlar konusunda seminerler vb. vererek, öðretmenler de gerçek okul koþullarýndaki uygulamalar konusunda öðretim elemanlarýný aydýnlatarak karþýlýklý olarak hizmet-içi eðitimi saðlamak da mümkün olabilir.
2. Konu Alanlarý (Genel Kültür) ve ilkokul Eðitim Programýnda Yer Alan Derslerin Öðretimine Ayrýlan Zaman:
Türkiye'de uygulanmakta olan programda, ilkokul eðitimi programýnda bulunan derslerin öðretimine ayrýlan zaman, konu alanýnýn konu alaný olarak öðretildiði kategoriye ayrýlan zamandan daha azdýr. Oysa ilkokul eðitim programýnda yer alan derslerin temel ilke ve süreçleri ile onlarýn çocuða öðretimini içeren mesleki yeterlikler, ilkokul programý çalýþmalarý (Curriculum Studies) kapsamýnda yer alan dersler içinde kazandýrýlmaktadýr. Ayrýca Sosyal Bilgiler lehine olan zaman ayýrýmý matematik, fen ve sosyal bilgiler için dengeli hale getirilmelidir. Bundan baþka, bu gruba ve ilkokul programlarýna, çocuðun kendini ifade etmesinde dolayýsýyla da çocuðu tanýmada ve böylece çocuðun öðrenme ve geliþimine yardýmda büyük etkisi olan drama, yaratýcý dans gibi derslerin yerleþtirilmesinde yarar görülmektedir.
3. Programda Yer Alan Derslerin Eðitim ihtiyâçlarý ve Aþamalýlýk Ýliþkileri Doðrultusunda Mantýksal Bir Sýra Ýzlemesi Gerekliliði :
Programdaki bazý derslerin öðrencilerin eðitim ihtiyaçlarý ve derslerin aþamalýlýk iliþkileri dikkate alýnmadan yerleþtirildiði gözlenmektedir. Örneðin; ilkokul Programlan ve Geliþtirilmesi, Özel Eðitime Giriþ gibi derslerin 4. sýnýfýn son döneminde, bütün okullarda uygulama çalýþmalarý tamamlandýktan sonra yer aldýðý görülmektedir. Oysa öðretmen adayýnýn bu derslerde kazanacaðý davranýþlarý uygulamada iþe koþmasý gerekmektedir. Bundan baþka okul öncesi eðitim ilke ve süreçlerini kazandýrýcý nitelikteki bazý ; dersler, sadece yan alan dersleri olarak deðil, sýnýf öðretmeni olacak öðretmenler için de 3 - 11 yaþ dönemindeki eðitim bütünlüðünü saðlamak için zorunlu olmalýdýr. Çünkü bazý ilkokul öðretmenleri anasýnýfýnda çalýþmakta; ilkokul yöneticileri, anasýnýfýnýn da yöneticisi olmakta; ilköðretim müfettiþleri anasýnýfýný da denetlemektedir. Bu durumda, okul öncesi eðitim ilkelerinden haberdar olmayan öðretmen, yönetici ve müfettiþlerin iþlem öncesi dönemde bulunan çocuklardan ilkokul döneminde bulunan çocuklarýn çoðunluðunun içinde olduðu somut iþlemler döneminin özelliklerine hatta bizim ülkemizde soyut iþlemler döneminin özelliklerine uygun davranýþlar bekleme tehlikesi ile karþý karþýya kalýnabilir. Sonuç olarak, çocuðun okula, öðretmene, öðrenmeye karþý olumsuz tutum geliþtirmesine neden olunabilir. Çocuðun ilkokuldaki ilk yaþantýlarýnýn olumlu olmasý, zengin, uyarýcý öðrenme çevresiyle desteklenmesi ve okul öncesi, ilköðretim yýllarýndaki öðrenme kapasitesini en üst düzeyde kullanabilmesi için ilkokul öðretmenlerinin ayný zamanda okulöncesi eðitim konusunda da yetiþtirilmesi gerekmektedir. Aksi taktirde, bugün Türkiye'de olduðu gibi, okul öncesi eðitim kurumundan sonra ilkokula giden çocuklarýn ilkokulda uyum sorunlarýyla karþýlaþmasý kaçýnýlmaz olacaktýr.
4. 2 Yýllýk Lisans Üstü Eðitim Programýyla ilkokula Öðretmen Yetiþtirme:
ilkokula öðretmen yetiþtirmede, dört yýllýk Lisans öðretiminin yaný sýra, iki yýllýk Lisans üstü bir programla öðretmen yetiþtirme programlarýnýn iþe koþulmasý, gelecek nesillerin daha saðlýklý ve istenilir nitelikte geliþebilmesi için gereklidir. Çünkü Lisans ' üstü düzeyde öðretmen yetiþtirme programýna baþvuracak öðretmen adaylarý, ilkokul Öðretmenliðini Lisans düzeyinde olduðu gibi, büyük Ölçüde tesadüfen ya da herhangi bir yüksek öðretim kurumuna girmiþ olmak için deðil, mesleðin önemini kavramýþ, mesleði severek, isteyerek seçmiþ kiþiler olacaktýr. Dolayýsýyla, kritik geliþim döneminde olan çocuklarý, öðretmen olmak için daha güdülenmiþ, daha olgun, büyük sorumluluklar atfedilmiþ mesleðinin önemini benimsemiþ öðretmenlere, eðitmenlere teslim ederek çocuklarýn saðlýklý olarak geliþmesi ve saðlýklý toplumun oluþumu gerçekleþtirilebilir.
Ýngiltere'de hem lisans programýnda hem de bir yýllýk lisans üstü düzeyde ders veren öðretim elemanlarýnýn görüþlerine göre, öðretmen yetiþtirme bakýmýndan bir yýl çok az olmasýna raðmen lisans üstü programlar öðretmen ihtiyacýný karþýlama bakýmýndan daha etkili, programlar bir yýldan diðerine deðiþtirme ve geliþtirme bakýmýndan daha esnek. Ürünleri daha niteliklidir. Ayrýca, bu programa gelen Öðrenciler lisans düzeyindeki Öðrencilerden daha olgun, bilerek ve isteyerek öðretmenliði seçmiþ, ilkokul öðretmeni olmanýn önemine inanmýþ ve güdülenmiþ, kendilerinden ne istendiðini, niçin istendiðini bilen kiþiler olarak görülmektedir. Yukarda sýralanan nedenler de bu programdan mezun olan öðretmenlerin daha nitelikli olmasýný hazýrlayýcý faktörlerdir.
Türkiye'de de Fen ve Edebiyat Fakültelerinde, ilkokul müfredat programýnda yer alan konu alanlarýndan birisinde lisans derecesini alanlardan öðretmen olmaya karar verenler Ýçin iki yýllýk Lisans Üstü düzeyde öðretmen eðitimi programý uygulanabilir. (Ayrýca bu programdan mezun olanlar bir alanda uzmanlaþmýþ durumda da olacaklarýndan, Lisans derecesini almýþ olduklarý alanda ilköðretimin ikinci kademesinde öðretmen olabilirler.) Bu program þu öðelerden oluþabilir.
5. ilkokula Öðretmen Yetiþtiren Öðretim Elemanlarýnýn Seçimi:
Ýlkokula öðretmen yetiþtiren öðretim elemanlarýnýn seçiminde, mutlaka belli bir süre ilköðretimde baþarýlý mesleki tecrübesinin olmasýna özen gösterilmelidir. Ayrýca Büyük Britanya'da CATE tarafýndan belirlendiði gibi, öðretim elemanýnýn, öðrencisinin ihtiyacý olan gerçekçi mesleki rehberliði yapabilmesi ve kendisinin yeterli bir rol modeli olabilmesi için beþ yýlda bir ilköðretim sýnýfýnda bir dönemlik süreye eþdeðer olacak bir süreyle öðretmenlik yapma koþulu da konabilir.
6. Okul Öncesi Eðitime ve ilkokula Öðretmen Yetiþtirme Bütünlüðü:
Sonuncu fakat önemli bir öneri olarak okulöncesi ve ilköðretimde eðitim anlayýþý bütünlüðünün saðlanmasý gerekmektedir. Çocuklarýn 3-11 yaþ dönemindeki kapasitelerini en üst düzeyde kullanmalarýný ve sonraki yaþamlarýný etkileyebilecek olumlu yaþantýlarý kazanabilmeleri için bu dönemdeki eðitim anlayýþýnda bütünlük, saðlanmalý, çocuklarýn öðrenmeyi öðrenmesini saðlayacak ortamlar hazýrlanmalýdýr. Özellikle henüz somut iþlemler döneminde olan ilkokuldaki çocuklarý, soyut iþlemler döneminin özelliklerine uygun öðretme-öðrenme ortamlarýyla öðretmeye çalýþan, ezberci, ayaklý ansiklopediler yetiþtiren sistemden vazgeçme zamaný gelmiþ geçmiþtir.
Tablo 1. Üç Ayrý ilköðretime öðretmen Yetiþtiren Kurumda
Programlar ve Programlar içinde Dört öðeye Ayrýlan Toplam Zaman Miktarlarý
Kurumlar ve Ayrýlan Zaman (Saat) Öðeler |
(Kurum A) . 1 Yýllýk Lisans Üstü Eðitim Prog. |
(Kurum B) 1 Yýllýk Lisans Üstü Eðitim Prog. |
(Kurum C) 1 Yýllýk Lisans Üstü Eðitim Prog. |
(Kurum C*) 2 Yýllýk Lisans Üstü Eðitim Prog. |
(Kurum B) 4 Yýllýk Lisans Programý |
|
A. Eðitim ve Mesleki Bilgi. | 54 |
48 |
78 |
78 |
Toplam.................................................. | 145 |
Öðrenme ve Yetiþek............................. | 30 | |||||
Öðretme Çalýþmalarý l.......................... | 30 | |||||
Öðretme Çalýþmalarý 2......................... | 30 | |||||
Ýlköðretimde Okullaþma...................... | 35 | |||||
Öðretmen Eðitimine Bakýþ................... | 20 | |||||
B. ilköðretim Eðitim Programýnda Bulunan Konu Alanlarýnýn öðretimi | 358 |
275 |
278 |
278 |
Toplam.................................................. | 494 |
Ýngilizce | 60 |
60 |
60 |
60 |
Ýngilizce Matematik ve Fen Bilimleri......................................... |
190 |
Matematik. | 60 |
60 |
60 |
60 |
Program l de......................................... | 70 |
Fen Bilimleri | 60 |
60 |
60 |
60 |
Program 2 de........................................ | 40 |
Program 3 de........................................ | 80 | |||||
Tarih | 18 |
12.5 |
9 |
9 |
Yer, zaman ve Deðer ........................... | 74 |
Coðrafya | 18 |
12.5 |
9 |
9 |
Yer (Coðrafya) Prog 1.......................... | 37 |
Ahlak ve Din Eðitimi | 10 |
10 |
18 |
18 |
Zaman ve Deðer Prog 2....................... | 37 |
Bilgi Teknolojisi | 20 |
15 |
18 |
18 |
Eðitim Programýnda Teknoloji .............................................. |
37 |
Müzik | 18 |
10 |
9 |
9 |
Sanat ve hareket.................................. (Müzik, Resim, Drama, Dans/ Hareket. Hareket/Beden Eðitimi) |
90 |
Resim | 18 |
10 |
9 |
9 |
Program l de......................................... | 45 |
Dans/(Hareket) | 18 |
10 |
9 |
9 |
Program 2 de........................................ | 45 |
Drama | 18 |
|||||
Beden Eðitimi (Oyun) | 30 |
15 |
12 |
12 |
||
C. Konu Alaný ve konu alanýný öðretme uygulamalarý | Lisans Derecesi |
Lisans Derecesi ve 12 saat |
Lisans Derecesi |
Lisans Derecesi |
ÝNGÝLÝZCE (TOPLAM)........................ | 441 |
Zorunlu Dersler................................... | 209 | |||||
Seçmeli Dersler.................................... | 129 | |||||
Konu alaný uygulamalarý................... | 103 | |||||
(Ýngilizce Öðretimi)................................. | ||||||
MATEMATÝK (TOPLAM)................ | 597 | |||||
Zorunlu Dersler................................... | 403 | |||||
Seçmeli Dersler.................................... | 92 | |||||
Konu alaný uygulamalarý................... | 103 | |||||
(Matematik Öðretimi)............................ | ||||||
FEN BÝLÝMLERÝ(TOPLAM)................ | 704 | |||||
Zorunlu Dersler................................... | 484 | |||||
Seçmeli Dersler.................................... | 197 | |||||
Konu alaný uygulamalarý................... | 103 | |||||
(Fen BilimleriÖðretimi).......................... | ||||||
D. Okul Temelli Yaþantý Kazanma ve öðretme -Uygulamalarý | 465 |
475 |
485 |
485 |
* 2 Yýllýk Lisans üstü eðitim programýnýn ikinci yýl programý hazýr olmadýðýndan bu programda kapsanmamýþtýr. Ancak % 80 okullarda uygulama olmak üzere, 5 yaþýn altýndaki çocuklarýn eðitimi, ebeveynle çalýþma, özel eðitim ihtiyâçlarý ve deðerlendirme konulan kapsanacaktýr.** Bir günlük çalýþma beþ saat olarak düþünülmüþtür.
Tablo 2. Lisans Düzeyinde Türkiye'de ve ingiltere'de
ilköðretime öðretmen Yetiþtirme Programlarýnýn Karþýlaþtýrýlmasý
Program Öðeleri |
Türkiye'deki 4 Yýllýk Lisans
Programý |
Ýngiltere'deki 4 Yýllýk Lisans
Programý |
||
Toplam Saat |
% |
Toplam Saat |
% |
|
1. Konu Alaný Bilgisi |
882 |
38 |
505 |
31 |
2. ilköðretim Programýnda Yer Alan Konu Alanlarýnýn Öðretimi |
602 |
26 |
494 |
31 |
3. Mesleki Bilgi |
686 |
30 |
145 |
9 |
4. Okul Temelli Yaþantýlar |
154 |
7 |
465 |
29 |
TOPLAM |
2324** |
101 |
1609 |
101 |
* Programda yer alan öðelere ayrýlan en az zaman miktarlarý CATE
tarafýndan belirlenmekle birlikte, ** Yan alan için ayrýlan zaman miktarý
burada toplam saat içinde kapsanmamýþtýr.
|
KAYNAKLAR
Alexander, R.J. (1984), Primary Teaching, London: Holt, Rinehart & Winston. |
Avalos, B. (1991), Contexts, -Training Theory and Teaching Practice, Teaching and Teacher Education, 7 (2), 169-184. |
Bassey, M. (30 January 1989), Plato's Guardians: On the Training of Primary School Teac-hers, Teachers' Weekly, 54, p. 32. |
Bassey, M. (1990), Teacher Education: A Case for Two-Year Postgraduate Training for Ali, BERA Semposium Report. |
Bassey, M. (29 March 1991), Ali Right in Theory but Short on Time, TES. |
Chalderhead, J. (1989), Reflective Teaching and Teacher Education, Teacher and Teacher Education, 5 (1), 45-53. |
Department of Education and Educational Science, (10 November 1989), Initial Teacher Training: Approval of Gourses, Circular No: 24/89. |
DES (1988), The New Teacher in School: A Survey by HM Inspectors in EngJand and Wales 1987, London: HMSO. |
DES (1989), Standards in. Education 1987-1988: The Annual Report of HM Senior Chief Inspector of Schools Based on the Work of HMI in England, London: HMSO |
Elliot, J. (1990). A Model of Professionalism and lis Implications for Teacher Education, BERA Arinual Conference. |
Evans, H. (1987); A new Model of Student Teaching: Its Potential for Learning to Teach, Cambridge Journal of Education, 17 (2), 120-126. |
Fish, D. (1989), Learning Through Practice in Initial Teacher Training: A Challenge for the Partners, London: Kogan Page Limited. |
Galton M., B. Simon and P. Croll (1980). Ýnside the Primary Classroom, London: Routledge & Kegan Paul Ltd. |
Galton, M. (1989), Teaching in the Primary School. London: DavId Fulton Publis-hers. |
Galton, M. & A. Blyth (1990), Primary Education in Europe, London: David Fulton Publishers. |
Galton, M. (1990), Advances in Teacher - Education: The Case of Primary Teacher Training, The University of Western Australia, Education Research and Perspectives, Psychology of Education, 17 (1), 22-23. |
Gilsoy, D.P. (1991), The Loss of Professional Autonomy: The Relevance of Olga Ma-tyash's Paper to the Brave New World of British Education, Journal of Education for Teaching, 17 (1), 11-15. |
Hextal, L, M. Lawn, I. Mentor, S. Sidgvvick, S. Walker (1991), Imaginative Projects: Arguments for a New Teacher Education, Pamplet produced by staff of Goldsmiths and Nesman/Westhill Colleges, Bristol Polytechnic and Bristol University. |
HMI (1987), Quality in Schools: The Initial Teacher Training Teachers, London: HMSO. |
Hopkins, D. & K. Reid (1985), Rethinking Teacher Education, Kent: CroomHelm Ltd. |
Lawrence, G. (1987), Time for Two-Year Training, Education, 170 (19), 394. |
McNamara, D. (1991), Subject Knovvledge and Its Applications: Problems and Possibili-ties for Teacher Educators, Journal of Education for Teaching, 17 (2), 113-128. |
MAIEA (1989), The Professional Aspects of Initial Training for Primary School Teachers, NAIEA Publications. |
National Gurricuium Council (1991), The National Curriculum and the Initial Training of Students, Articled and Licensed Teachers, York: NCC. |
Oxford Polytechnic School of Education (1990), Proposal for a Course for Post-graduate Certificate in Education |
Oxford Polytechnic (1990), Proposal for a BEd (Hons) (Primary Education) Supplement A Professional .and Curriculum Pathway School Experience Pathway. |
Oxford. Polytechnic (1990), Proposal for a BEd (Hons) (Primary Education) Supplement B2 Specialist Subject Pathway Mathematics |
Oxford Polytechnic (1990), Proposal for a BEd (Hons) (Primary Education) Supplement B3 Specialist Subject Pathway Science. |
Pollard, A. & S. Tann (1987), Reflective Teaching in Primary School, London: Cassell. |
Ross, A. (1990), The Universities and the BEd Degree, in J. B. Thomas (ed.), British Universities and Teacher Education: A Century of Change, London: The Farmer Press. |
Rudduck, J. (1991), The Landscape of Çonsciousness and the Landscape of Action: Ten-sions in Teacher Education, BERA Annual Conference & UCET Annual Conference. |
Schon, D. A. (1987), Educating the Reflective Practioner: Toward a New Design for Teaching and Learning in the Professions, San Francisco: CA, Jossey-Bass. |
Tomic, W. (1991), Training Programs in Research into the Effectiveness of Teacher Bhea-vior. Journal of Education for Teaching, 17 (2), 181-188. |
University of Leeds School of Education (1990-1991), Primary PGCE Handbook. |
Senemoglu, N. (1991), A Study of Intial Primary Teacher Training in England with Implications for the System in Turkey, Unpublished Research Report, the University of Leicester. |
University of Leeds School of Education & Leeds Local Education Authority (1991 - 1993), Articled Teacher Scheme Early Years Handbook. |
University of Leicester School of Education (1990-1991), PGCE Course Handbook: Primary. |
Wheldall, K. & R. Riding (1983), Psychological Aspects of Learning and Teaching. London: Croom Helm Ltd. |
Wilson, J. (1975), Educational Theory and the Preparation of Teachers. Wind-sor, Berks: NFER Publishing. |
Winkley, D. (1990), Primary Teacher Training in Europe, in M. Galton & A. Blyth (ed.), Primary Education in Europe, London: David Fulton, 445-457. |
Wood, D. (1988), How Children Think and Learn, Oxword: Basil Blackwell. |
Wragg, E. C. (1974), Teaching Teaching, London: David & Charles. |
Wragg, E. C. (1982), A Review of Research in Teacher Education, Windsor: NFER-.Nelson. |
Yüksek öÐretim Kurulu (YÖK), (1990), Eðitim Yüksek Okullarý Öðretim Programý, Ankara. . |