H.Ü. Kütüphanecilik Bölümü
KÜT 655: Elektronik Bilgi Kaynakları ve Bilgi Hizmetleri (Güz 2002)
  Yaşar Tonta <tonta@hacettepe.edu.tr>

ELEKTRONİK BİLGİLERİN KORUNMASI VE ARŞİVLENMESİ

Bu haftaki oturumun konusu elektronik ortamdaki bilgilerin korunması ve arşivlenmesi. Size ilk derste verdiğim "Internet ve Elektronik Bilgi Yönetimi" (Y. Tonta) adlı yazıda konuyla ilgili olarak şunlar söylenmiş:

"Bilgiye sürekli erişim ancak koruma ve arşivlemeyle mümkündür. Elektronik bilgi kaynaklarının korunması ve arşivlenmesi basılı kaynaklarınkinden önemli ölçüde farklıdır. Üzerinde bilgi kayıtlı olan kitap ve dergi gibi fiziksel medyayı korumak entellektüel içeriğin korunmasını garantilemektedir.  Fiziksel ortam tahrip edilmedikçe bilgiye erişmek mümkündür (Graham 1994). İlk elektronik posta mesajı günümüze kadar korunamadı. Bu mesajın bugün “belgesel” kaydı yoktur. Brezilya’nın 1970’lerdeki  uydu gözlemleri şimdi modası geçmiş bantlar üzerine kaydedildiğinden kaybolmuştur. 

"Elektronik ortamda depolanmış bilginin korunması ve arşivlenmesi oldukça sorunludur. İlk olarak, elektronik ortamların ömrü daha geleneksel ortamlar olan kağıt ve mikrofişle karşılaştırıldığında nispeten daha kısadır (manyetik ortamın ömrü 10 ile 30 yıl arası, optik diskler yaklaşık 100 yıl, kağıt 100 yıl, mikrofiş ise 300 yıl). İkincisi, günümüzde bilgi taşıyan nesneler genellikle içeriklerinin okunmasına ya da görülmesine yarayan teknolojiyle birlikte bohçalanmaktadır. Başka bir deyişle, elektronik belgeleri okumak, dinlemek ve görmek için çokluortam (multimedia) yazılımını çalıştıran bilgisayar, iletişim ve ağ teknolojilerine gerek duyulmaktadır. Yani, sadece içerik değil teknoloji de satın almak durumundasınız. Dahası, bilgiye erişmek için hem içeriğin hem de teknolojinin korunması gereklidir.

"Elektronik bilginin korunması ve arşivlenmesi “kopyalama”ya dayanmaktadır. Eski ortamlar üzerine kaydedilmiş bilgilerin, eski teknoloji kullanılmasından dolayı tamamen erişilemez hale gelmemesi için  zaman zaman daha yeni ortamlara aktarılması aktarılması gerekmektedir. Yeni teknolojiler mutlaka eskilerin yerini alacak diye birşey söz konusu değildir. Kâğıt, mikrofiş, CD-ROM gibi farklı ortamlarda yayımlanan bilgiler uzun bir süre birlikte var olacaktır. Koruma ve arşivleme amacıyla kopyalama “teknoloji yenileme” ya da “teknoloji göçü” olarak adlandırılmaktadır (Preserving 1996). Daha geleneksel ortamlar üzerine kayıtlı bilgiler de elektronik ortamlara aktarılabilir (sayısallaştırma). Bilginin bir ortamdan diğer ortama aktarılması sırasında çeşitli formatlama sorunları ortaya çıktığını unutmamak gereklidir. Bir yazılım paketinin daha yeni teknolojiyle kullanılan yeni bir sürümü (version) aynı paketi bir önceki sürümüyle hazırlanan bilgileri (örneğin, dipnotlar) tanımayabilir. Manes (1998) elektronik bilginin korunması ve arşivlenmesi için bazı pratik önerilerde bulunmaktadır. Bu öneriler: (1) kopyalama için basit formatlar kullanılması; (2) görüntü dosyalarının sıkıştırılmadan korunması; (3) elektronik belgelerin yaratılması ve arşivlenmesi için aynı yazılımın kullanılması; (4) iyi kaliteli ortamlar kullanarak her belgeden iki kopya arşivlenmesi; (5) donanım ve yazılım terfiinden önce bir arşivleme planı geliştirilmesi; ve (6) yeni yazılımın arşiv kopyalarını okuyup okumadığının test edilmesi. Başka bir deyişle, elektronik bilginin korunması ve arşivlenmesi için gereken depolama, yedekleme, yenileme ve erişim mekanizmaları uzun dönemli yatırımlar olarak görülmelidir. Elektronik bilgi yöneten örgütler, içeriği bilgisayar ve iletişim teknolojileriyle bütünleştirmek için sağlam bir bilgi teknolojisi desteğine gereksinim duymaktadırlar.

"Basılı bilgileri koruma ve arşivlemeden kütüphaneler ve arşivler sorumludur. Ama elektronik bilgilerin korunmasından ve arşivlenmesinden kimlerin sorumlu olduğu henüz açık değildir. Nasıl ki geçmişte yayıncılar basılı belgelerin korunmasından sorumlu tutulmadıysa, elektronik belgelerin arşiv kopyaları için de yayıncılara güvenilemez. Bazı yayıncılar kendi yayınlarının elektronik kopyalarını bile saklamaktan kaçınmaktadırlar. Kâr amacı güden kuruluşlar olarak yayıncı ve toplayıcılar (kütüphane ve bilgi merkezlerinin gerek duyduğu bilgi kaynaklarını çeşitli yayınevlerinden sağlayan Ebsco, SwetsBlackwells gibi ticari şirketler “toplayıcı” -aggregator- olarak bilinmektedir) koruma ve arşivleme konusunda tamamen ticari kaygılarla hareket etmektedirler.

"Kütüphanelerin elektronik bilgi kaynaklarının korunmasından ve arşivlenmesinden tek başlarına sorumlu olup olmayacakları henüz çeşitli nedenlerden dolayı açıklığa kavuşmuş değildir. Öncelikle, daha önce de değindiğimiz gibi, büyük miktarlarda elektronik bilgi depolamak giderek ucuzlamaktadır. Elektronik bilgi kaynakları çok daha az yer kaplamaktadır. Kuşkusuz temel sorun neyin korunacağına, neyin atılacağına karar vermektir. Bu karar kütüphaneler, arşivler ve müzeler için  hep çok zor olmuştur. Bunun yanı sıra sayısal belgelerin nasıl korunacağı ve arşivleneceği ve maliyetin nasıl karşılanacağı önemli sorulardan birkaçıdır. Sayısal belgeleri yaratmak kolay olduğundan bazen yaratılan bütün sayısal belgelerin korunması ve saklanması düşünülmektedir. Ancak basılı ortamda nasıl bütün belgelerin korunması ve arşivlenmesi gerekmiyorsa elektronik ortamdaki belgelerin de tümünün saklanması gerekmez (Marcum 1998).

"İkincisi, basılı kaynakları koruma ve arşivleme görevini yerine getiren kütüphane ve arşivlere hakettikleri kredi genellikle verilmemektedir. Basılı bir kaynağın kullanımı belirli bir zaman ve mekânda tek kişiyle sınırlı olduğundan, kütüphane ve arşivler bu kaynaklara sahip olmalarının semerelerini pek toplayamamaktadır. Oysaki elektronik kaynakları arşivleyen kuruluşlar için durum oldukça farklıdır. Bu kuruluşlar elektronik kaynaklara zaman ve mekân sınırlaması olmaksızın Internet aracılığıyla erişilmesine olanak sağlayabilir. Bu durum, arşivlemeyi yayıncılar açısından çekici hale getirmektedir. Çünkü basılı kaynakları depolamak ve arşivlemek yayıncılar için ek maliyetler gerektirirken, web sayfaları aracılığıyla elektronik kitap ve dergilerin elektronik kopyalarına anında erişim sağlamak yayıncılara yeni bir gelir kapısı yaratmaktadır.

"Üçüncüsü, ekonomik açıdan uygun olması nedeniyle bazı kuruluşlar (yayıncı, ticari şirket ve kâr amacı gütmeyen dernekler vb. gibi) elektronik bilgileri koruma ve arşivleme sorumluluğunu üstlenmek isteyebilirler. Nitekim kâr amacı gütmeyen bazı örgütler elektronik bilgi kaynaklarını uzun dönemli olarak arşivleme rolünü üstlenmektedirler. Örneğin, JSTOR (Journal Storage Online) bilimsel dergilerin güvenilir ve kalıcı bir arşivi olmayı amaçlamakta ve bu dergilerin elektronik kopyalarını Web aracılığıyla kullanıma açmaktadır. Milli kütüphaneler ve üniversiteler gibi bazı kuruluşlar tezlerin ve teknik raporların elektronik kopyalarını arşivlemektedirler. Bilgi merkezlerinin elektronik bilgi kaynaklarının korunması ve arşivlenmesinde oynayacakları rol henüz kesinleşmemesine karşın, Hedstrom’un (1998) da değindiği gibi, bu sorumluluk dağıtık ortamda birden fazla kuruluş tarafından üstlenilecektir:

 . . . toplumlar bilimsel ve kültürel kaynakların korunması için sadece küçük ve sonlu miktarda bir pay ayırmaktadır.  Ve sayısal ortamda bireysel yaratıcılara, hak sahiplerine, dağıtıcılara, küçük kuruluşlara ve üretim ve dağıtım sürecindeki diğer oyunculara korumayla ilgili daha fazla sorumluluk verilecektir.

    "Kısaca değindiğimiz ve henüz çözümlenememiş bu hususlar sayısal koruma ve arşivleme sorununu elektronik bilgi yönetimi açısından patlamaya hazır bir “zaman bombası” haline getirmektedir (Hedstrom 1998)."  

Elektronik ortamdaki bilgilerin arşivlenmesi teknoloji, derme geliştirme, erişim, koruma ve düzenleme vb. konularla yakından iilgilidir. Basılı ortamda bilgi kaynağının kendisini korumak ve arşivlemek demek o kaynağa erişimi de garantilemek anlamına gelirken, elektronik ortamda koruma ve arşivleme "kopyalama"ya dayanmaktadır. Bu kopyalama eski teknoloji ile üretilmiş elektronik/sayısal (dijital) ortam üzerinde olan bilgilerin zaman zaman daha yeni teknoloji ile üretilmiş ortamlara kopyalanması ("technology refreshment" ya da "technology migration") anlamına geldiği gibi, aslı başka bir ortamda olan elektronik bilgilerin arşivleme amacıyla kendi ortamınıza aktarılması anlamına da gelebilmektedir. Elektronik ortamdaki (özellikle Internet aracılığıyla edinilebilen) bilgilerin kopyalanması aynı zamanda derme geliştirmenin de bir parçasını oluşturmaktadır.

Öte yandan bilgilerin elektronik ortama aktarılması (sayısallaştırma ya da "dijitalleştirme") ya da söz konusu bilgilerin zaten elektronik ortamda üretilmiş ve kullanıma sunulmuş olması bu bilgilere mekândan bağımsız olarak (Internet aracılığıyla) erişimi de kolaylaştırmaktadır. Bu bakımdan Kongre Kütüphanesi, Fransız Ulusal Kütüphanesi gibi kuruluşlar geniş kapsamlı sayısallaştırma projeleri yürütmektedir. Örneğin, Kongre Kütüphanesinin 2000 yılına kadar en fazla kullanılan beş milyon kitabı sayısallaştırarak okulların ve kütüphanelerin erişimine açması söz konusuydu. Fransız Ulusal Kütüphanesinin basılı kaynakların sayısallaştırması için her yıl bir milyar dolar harcadığı belirtilmektedir. (Bkz. Y. Tonta, "Ulusal Bilgi Alt Yapısı ve Internet" (Editoryal). Türk Kütüphaneciliği 10(3): 205-211, Eylül 1996.). Öte yandan Kongre Kütüphanesi'ne 2000 yılının sonlarında çıkan bir yasayla dijital koruma amacıyla kullanılmak üzere 175 milyon dolara kadar çıkabilecek bir fonun yönetimi verilmiştir (H.M. Gladney, "Introduction to Digital Preservation" Digital Document Quarterly vol. 1, no. 1, March 2002).

Kuşkusuz aslı elektronik ortamda olan bilgilerin arşivlenmesi ile aslı basılı ortamda olan bilgilerin önce elektronik ortama aktarılıp daha sonra erişime sunulması ve arşivlenmesi birbirinden farklı sorunlar yaratmaktadır (örneğin, telif hakları ve teknoloji ile ilgili sorunlar). Bu konudaki başarılı örneklerden bir tanesi JSTOR (Journals Storage Online) ( http://www.jstor.org ) Projesidir. JSTOR'da yararlanılan depolama teknolojileri ile ilgili olarak bkz. Spencer W. Thomas and Kevin Guthrie, "Technology Choices for the JSTOR Archive" Computer Feb. 1999. (Makale bende var.)  İngiltere'de de eLib (http://www.ukoln.ac.uk) programı çerçevesinde sayısallaştırma ile ilgili çalışmalar yürütülmektedir. İlgili sayfalara giderek daha ayrıntılı bilgi edinmenizde yarar var.

Basılı ortamdaki bilgilerin arşivlenmesinden kimin sorumlu olduğu açık iken, aynı sorumluluğun elektronik ortamdaki bilgiler için kimde olması gerektiği henüz açıklığa kavuşmuş değildir.

Geleneksel kütüphaneler koleksiyonlarında bulunan basılı belgelerdeki entellektüel içeriğe erişim sağlamak için belgelerin kendisini arşivlemek zorundadır. Oysa başka kuruluşlar aracılığıyla erişim sağlanan elektronik bilgi kaynaklarının arşivlenmesinden kimin ya da kimlerin sorumlu olacağı belli değildir. Yayıncılar basılı bilgi kaynaklarının arşivlenmesinden sorumlu değildirler. Nasıl ki basımı tükenen kitapların yayıncılar aracılığıyla sürekli sağlanması beklenemezse, karlı olmaktan çıkan elektronik bilgilerin de sürekli olarak yayıncılar tarafından arşivlenmesi beklenmemelidir. Aynı şey farklı yayınevlerinin ürünlerini biraraya getirerek pazarlayan şirketler için de söylenebilir. Bu durumda elektronik bilgilerin arşivlenmesinden kim sorumlu olacaktır? Kütüphaneler ya da kütüphane konsorsiyumları mı, yayınevleri mi, Ebsco vb. gibi "aggregator" olarak adlandırılan satıcı şirketler mi? Yoksa bu sorumluluk dağıtık bir ortamda gerçekleştirilerek depolama için ayrı, erişim için ayrı kuruluşlar mı sorumluluk yüklenecektir? Bu ve benzeri sorulara yanıtlar bulmak elektronik bilgi kaynaklarının hizmete sunulmasıyla ilgili yasal (telif hakları, gizlilik, güvenlik, vb.), örgütsel ve yönetimsel (finansal yapı, insan kaynakları, eğitim ve destek hizmetleri, vb.) sorunların çözümüyle yakından ilgilidir. (Bkz. Y. Tonta, "Elektronik Kütüphaneler," Özel Ulak 1(2): 3+, Nisan 1998.)

Son zamanlarda kütüphanelerin elektronik bilgi kaynaklarını arşivleme sorumluluğunu üzerine alacaklarına ilişkin bazı gelişmeler gözlenmektedir. Örneğin, Elsevier yayınevi ile Hollanda Kraliyet Ulusal Kütüphanesi arasında varılan bir anlaşmada HKUK ilgili yayınevinin yaklaşık 1500 dergisinin elektronik kopyaları için resmi ve sürekli arşivi olma görevini üstlenmiştir. (Kaynak?)

Aşağıda dijital bilgi kaynaklarının jkorunmasıyla ilgili birçok hususa değinen makalelerin künyelerini bulacaksınız. Bu kaynakların çoğuna web aracılığıyla erişebilirsiniz. Fırsatınız olursa dijital koruma projelerinden birkaçının (CEDARS, JSTOR, ERPANET, PANDORA vb. gibi) web sayfasına girip incelemenizde yarar var. Bu projelerle ilgili kısa bilgiyi (ve web adresleri) Gail Hodge'un makalesinde bulabilirsiniz. 

Kaynaklar

Gail Hodge'un "Archiving and Preservation in Electronic Libraries" (In Electronic Information Management for PfP Nations. (p.7-1 - 7-13). Ed. by Yaşar Tonta. (RTO Lecture Series 231, Publication no. R&T-ENP-026-AC/323(IMC 001)TP/44). Ottawa: RTO/NATO, 2002) adlı yazısını gözden geçirmenizde yarar var. Bu yazı hem konuyla ilgili belli başlı projeleri kısaca tanıtmakta hem de elektronik kaynakların korunması ve arşivlenmesi için Açık Arşivleme Bilgi Sistemine (Open Archival Information System) dayanan bir çerçeve çizmekte ve arşivleme ile metadata, telif hakları, erişim yönetimi gibi konular arasındaki ilişkileri irdelemektedir. Makalede birçok elektronik kaynak içeren kapsamlı bir kaynakça da bulunmaktadır. Bu kaynakçadan alınan bazı elektronik adresler bu kısmın sonunda verilmektedir.   

Dijital bilgilerin korunması ve arşivlenmesi konusunda en derli toplu kaynaklardan birisi Amerikan Araştırma Kütüphaneleri Grubu (The Research Libraries Group) ile Koruma ve Erişim Komisyonu için 21 kişilik bir çalışma grubu tarafından hazırlanan rapor:

Preserving Digital Information. Report of the Task Force on Archiving Digital Information commissioned by The Commission on Preservation and Access and The Research Libraries Group. May 1, 1996. (64 s.)

Bu raporun elektronik kopyası http://www.rlg.org/ArchTF/tfadi.index.htm/ veya ftp://ftp.rlg.org/pub/archtf/final-report.pdf adreslerinden edinilebilir. Elektronik bilgilerin korunması ve arşivlenmesiyle ilgili tek bir kaynak okumak isterseniz o da bu kaynak olmalı.

Söz konusu raporun sayısal (dijital) arşivleme açısından önemi hakkında bkz.: Donald J. Waters, "The Implications of the Draft Report of the Task Force on Digital Archiving," (http://arl.cni.org/arl/proceedings/127/waters.html).

Bu yıl (2002) yayımlanmaya başlanan Digital Document Quarterly (http://home.pacbell.net/hgladney/ddq.htm) adlı e-derginin ilk dört sayısında dijital korumayla ilgili makaleler var: "Introduction to Digital Preservation" (vol. 1, no. 1 ve 2);  "Digital Preservation: Key Questions" (vol. 1, no. 3)

Kongre Kütüphanesi'nin Ulusal Dijital Bilgi Alt Yapısı ve Koruma Programı için CLIR (Council on Library and Information Resources) tarafından hazırlanan rapor için bkz: Building a National Strategy for Preservation: Issues in Digital Media Archiving. (April 2002). Commissioned for and sponsored by the National Digital Information Infrastructure and Preservation Program, Library of Congress. April 2002

Dijital dermelerin yaratılması ve uzun dönemli korunması için bir çerçeve politika geliştirmek amacıyla İngiltere'de hazırlanan önemli bir çalışma için bkz. Arts and Humanities Data Service, " Strategic Framework for Creating and Preserving Digital Collections" ( July 1998) http://ahds.ac.uk/manage/framework.htm. İngiltere'de 39 kişiyle yapılan görüşme sonuçlarına dayanan aşağıdaki makalede bir Ulusal Dijital Arşivleme Bürosu Kurulması önerilmektedir: David Haynes and David Streatfield, "A National Coordinating Body for Digital Archiving?" Ariadne, 15, May 1998 http://www.ariadne.ac.uk/issue15/digital/.

Amerikan Araştırma Kütüphaneleri Grubu (RLG) üyesi kütüphanelerin dijitalleştirme gereksinimleri ve uyguladıları politikalar konusunda kapsamlı bir survey için bkz. Margaret Hedstrom and Sheon Montgomery, "Digital Preservation Needs and Requirements in RLG Member Institutions" ( December 1998) http://www.rlg.org/preserv/digpres.html

Elektronik bilgilerin korunması ve arşivlenmesi hakkında bir başka yararlı kaynak Margaret Hedstrom'un "Digital Preservation: A Time Bomb for Digital Libraries" (http://www.uky.edu/~kiernan/DL/hedstrom.html ) adlı makalesi. (Basılı kopyasını gerekirse benden ödünç alabilirsiniz.)

Daha önce derme geliştirme ile ilgili oturumda Berkeley Sunsite Kütüphanesinin elektronik derme geliştirme politika dokümanına referans vermiştik. Aynı kaynak söz konusu kütüphanenin koruma politikasıyla da ilgili. Bu bakımdan ilgili kaynağı yeniden gözden geçirmenizde yarar var: "Digital Library SunSITE Collection and Preservation Policy." (http://sunsite.berkeley.edu/Admin/collection.html). (Aynı dokümanın bir kopyası benim dizinimde de var. Daha hızlı erişim için lütfen buraya tıklayınız.)

Amerikan Kütüphane ve Bilgi Kaynakları Konseyi (CLIR) adına yapılan bir çalışma ise koruma ve arşivlemenin teknik yönüyle ilgili: Jeff Rothenberg, Avoiding Technological Quicksand: Finding a Viable Technical Foundation for Digital Preservation. Washington, D.C.: Council on Library and Information Resources, January 1999. http://www.clir.org/pubs/reports/rothenberg/contents.html. Yine teknik bir konuyla (kanonikleştirme) ilgili bir makale için bkz. Clifford Lynch, "Canonicalization: A Fundamental Tool to Facilitate Preservation and Management of Digital Information" D-Lib Magazine September 1999 http://www.dlib.org/dlib/september99/09lynch.html

İngiliz Kolej ve Araştırma Kütüphaneleri Konsorsiyumu'nun (CURL) CEDARS (CURL Exemplars in Digital Archives) Projesi kapsamında yapılan çalışmalardan birisi de "Why Can't We Preserve Everything?" başlığını taşıyor. Bu çalışmanın elektronik kopyası http://www.leeds.ac.uk/cedars/documents/ABS01.htm adresinde. İlgili diğer çalışmalar için CEDARS projesinin web sayfasına (http://www.leeds.ac.uk/cedars/) bakılabilir. 

Elektronik ortamdaki bilgilerin korunmasının basılı ortamdaki kaynakların korunmasından farkları hakkında çok önemli bir makale için bkz.: Peter S. Graham. "Intellectual preservation: electronic preservation of the third kind," The LIBER Quarterly 4: 163-174, 1994. (Dergi Bilkent'te var.)

Amerikan Araştırma Kütüphaneleri Grubu ve Cornell Üniversitesi tarafından iki ayda bir yayımlanan RLG DigiNews dergiye http://www.rlg.org/preserv/diginews/ adresinden erişilebilir. Derginin birçok sayısında koruma ve arşivlemeyle ilgili bilgiler var.

Council on Library and Information Resources and the Library of Congress, The State of Digital preservation: An International Perspective, April 2002.   ISBN 1-887334-92-0

H.M. Gladney and J.B. Lotspiech, Safeguarding Digital Library Contents and Users: Storing, Sending, Showing, and Honoring Usage Terms and Conditions, D-Lib Magazine, May 1998.

Manes, S. (1998, April 7). Time and technology threaten digital archives…but with lack and diligence treasure-troves of data can be preserved. New York Times. Aktaran: Anne Muller, EPIC-LST@NIC.SURFNET.NL tartışma listesine gönderilen e-posta mesajı [14 August 1999].

Marcum, D.B. (1998, September-October). We can’t save everything. CLIR Issues [Çevrimiçi] No. 5. Elektronik adres: http://www.clir.org/pubs/issues/issues05.html [02 Eylül 2002].  

OCLC/RLG Working Group, Preservation Metadata and the OAIS Information Model, A Metadata Framework to Support the Preservation of Digital Objects, June 2002. 

Thibodeau, Kenneth. Building the Archives of the Future: Advances in Preserving Electronic Records at the National Archives and Records Administration, D-Lib Magazine, February 2001. 

Benim "Elektronik yayıncılıkta Son Gelişmeler" adllı yazımda "Elektronik
Yayınların Korunması ve Arşivlenmesi" başlıklı bir alt bölüm var. Bu alt bölümde yukarıda verilenlere benzer bilgiler yer almaktadır. Aşağıdaki makalede de entellektüel mülkiyet hakları ve elektronik bilgi kaynaklarının korunmasıyla ilgili kısmi bilgi var: Y. Tonta, "Internet, Elektronik Kütüphaneler ve Bilgi Erişim," Türk Kütüphaneciliği 10(3): 215-230, Eylül 1996.

Hodge'un makalesinden alınan adresler ise aşağıdadır. (Bağlantı adresleri farklı renkte değil ama aktif):

Electronic Resource Preservation and Access NETwork: ERPANET. [Online]. Available: http://www.erpanet.org [3 May 2002].

Digital Preservation Coalition. (2002). [Online]. Available: http://www.jisc.ac.uk/dner/preservation/prescoalition.html [3 May 2002].

Granger, S. (2000). Emulation as a digital preservation strategy.  D-Lib Magazine, 6(10). [Online]. Available: http://www.dlib.org/dlib/october00/granger/10granger.html [3 May 2002].

Haynes, D., Streatfield, D., Jowett, T. and Blake, M. (1997). Responsibility for digital archiving and long term access to digital data.  JISC/NPO Studies on Preservation of Electronic Materials. [Online]. Available: http://www.ukoln.ac.uk/services/papers/bl/jisc-npo67/digital_preservation.html [3 May 2002].

Hodge, G. (1999). Digital electronic archiving: The state of the art, the state of the practice.  [Online]. Available: http://www.icsti.org/conferences.html [3 May 2002].

Hodge, G. (2000). Digital archiving: Bringing stakeholders and issues together: A report on the ICSTI/ICSU Press Workshop on Digital Archiving.  ICSTI Forum 33. [Online]. Available: http://www.icsti.org/forum/33/#Hodge [3 May 2002].

Internet Archive: Building an ‘Internet Library’. (2001). [Online]. Available: http://www.archive.org [3 May 2002].

Networked European Deposit Library: NEDLIB. (2001). [Online]. Available: http://www.konbib.nl/nedlib [3 May 2002].

PADI: Preserving Access to Digital Information. (1999). [Online]. Available: http://www.nla.gov.au/padi/ [3 May 2002].

OCLC Digital Preservation Resources, Digital & Preservation Co-op. (2002). [Online]. Available: http://www.oclc.org/digitalpreservation/about/co-op/ [3 May 2002].

OCLC/RLG Working Group on Preservation Metadata. (2001, October). A recommendation for content information. [Online]. Available: http://www.oclc.org/research/pmwg/contentinformation.pdf [3 May 2002].

Rothenberg, J. (1999, January). Avoiding technological quicksand: Finding a viable technical foundation for digital preservation. Report to CLIR.  [Online]. Available: http://www.clir.org/pubs/reports/rothenberg/contents.html [3 May 2002]. (Yukarıda verdiğim raporun özeti.)

 Kolay gelsin.


Son güncelleme tarihi: 20 Aralık 2002
Yaşar Tonta
mailto://tonta@hacettepe.edu.tr